تاریخچه لیوان

لیوان دسته دار یا ماگ معمولا برای نوشیدن انواع مایع داغ استفاده می شود. جنس سرامیکی این لیوان ها به نوعی عایق محسوب می شود و مایع داغ را تا مدت زیادی گرم نگه میدارد. این نوع لیوان کمی بزرگتر از لیوان ها و فنجان های معمولی می باشد. حجم مایعی که در لیوان جای می گیرد حدود 350 میلی لیتر است. یعنی چیزی حدود دو برابر یک فنجان چای معمولی.
این نوع لیوان معمولا به عنوان لیوانی رسمی استفاده نمی شود بلکه اکثرا به عنوان لیوانی تبلیغاتی و یا استفاده برای کارمندان، پرسنل و یا در خانه مورد استفاده قرار می گیرد. این لیوان ها با جنس های مختلی ساخته می شوند. سرامیک معمول ترین آنهاست. اما از چینی، پلاستیک و یا شیشه هم برای ساختن آنها استفاده شده است. حتی گاهی از فلز های سبک نیز برای ساخت آن استفاده می گردد. ماگ در دو نوع قابل چاپ و غیرقابل چاپ تولید می شود که نوع قابل چاپ آن به علت امکان چاپ طرح و یا لوگوی دلخواه روی آن بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. در ضمن به علت امکان چاپ روی لیوان های مذکور بسیاری از شرکت ها نام کارمند خود را با لوگوی تبلیغاتی خود چاپ نموده و در اختیار کارمندان قرار می دهند تا هر کارمندی لیوان مخصوص به خود را داشته باشد که بدین شکل زیبائی و البته نظم خاصی و به همراه گزینه ی تبلیغاتی خاص اعمال شده است.
اولین لیوان های تولید شده به دست بشر که شکل و شمایل ماگ های کنونی را نیز دارد به حدود 6500 سال پیش بازمیگردد. حدود 5000 سال پیش در یونان از این لیوان ها برای تزئینات استفاده می شده است. به احتمال زیاد قدیمی ترین ماگی که به دست بشر ساخته شده است از جنس چوب بوده است.